Osmanlıca nasıl yazılır
Türkçe kelimelerin osmanlı harfleri ile yazılışları
- âb - gûn kafes
- âb - hest
- âb - hîz
- âb - hûn, âb - hûst
- âb - hûr, âb - hûrd
- âb - hurde
- âb - kend
- âb - keş
- âb - kûr
- âb - nâk
- âb - nâme
- âb - râh, âb - râhe
- âb - râne
- âb - rîz
- âb - rûd
- âb - süvâr
- âb - süvârân
- âb - şâr
- âb - şîb
- âb - şinâs
- âb - tâb
- âb - tâbe
- âb - vend
- âb - verz
- âb - yâr
- âb - yârî
- âb - zih
- âb - zürüft
- âb -ı âbistenî
- âb -ı adâlet
- âb -ı ahmer
- âb -ı âteşîn
- âb -ı bâdereng
- âb -ı engûr
- âb -ı kevser
- ab anbar
- Ab Ankur
- ab baz
- ab bazi
- ab endam
- ab endaz
- ab enkebindar
- ab jüruft
- ab seyr
- ab şinas
- ab tab
- âb-bâz
- âb-bâz
- âb-câme
- âb-câme
- âb-çerâ
- âb-çerâ
- âb-dâr
- ab-dendan
- âb-ı âbistenî
- âb-ı adâlet
- âb-ı ahmer
- âb-ı âteşîn
- âb-ı bâdereng
- âb-ı engûr
- ab-ı gün
- ab-ı gün kafes
- âb-ı harâbât
- Âb-ı hayvân
- Âb-I hızır
- ab-ı kah
- ab-ı kar
- ab-ı keş
- âb-ı kevser
- ab-ı kur
- ab-ı revan
- ab-ı zer
- ab-ı zindekani
- ab-ı zindeki
- ab-suvaran
- ab'âb
- ab'âbiyyet
- ab’âb
- ab’âbiyyet
- ab’âbiyyet
- âbâ
- abâ - pûş
- abâ-pûş
- abâ-pûş
- âbâ'
- aba'i
- âbâ’
- âbâb
- ababid
- abacı
- âbâd
- âbâdân
- abâdân etmek
- âbâdânî
- âbâdânlık
- abadanlk,abadani
- abade
- abadet
- âbâdî
- abadid